De Moderne Groene Reus!

Share this post:

Met de provinciale verkiezingen nog vers in het geheugen, schrijf ik dit stukje over …uhhh… IBM Z, ofwel mainframes! Laat me de link eventjes uitleggen:

Het milieu

Een ‘hot topic’ van de campagnes was het milieu. Nu vind ik het milieu een boter-op-je-hoofd onderwerp. Ik kan erg makkelijk oordelen over mensen die zo nodig naar Bali moeten voor een vakantie, maar zelf verbrand ik ook de nodige CO₂ aan hobby’s die anderen dan weer totaal ridicuul vinden…

Als we de discussie op IT richten zijn er ook haakjes te maken met betrekking tot duurzaamheid en milieu. Recentere gegevens kon ik niet vinden, maar in 2011 publiceerde Google dat elke zoekopdracht gelijkstaat aan het branden van een 60 Watt lamp voor 17 seconden. Per seconde wordt Google ongeveer 70.000 geraadpleegd: da’s ruim 20 KWh. Ter vergelijk; dat is de gemiddelde dagelijkse energiebehoefte van 2 nederlandse huishoudens. Per seconde!

Cattle versus Pet

De exacte configuratie van Googles computersystemen ken ik niet, en ik geloof zeker dat deze tech-reus het slim heeft uitgedacht, maar in het algemeen draaien Cloud diensten op x86 processor servers. Niet zelden met een ontwerp in gedachte dat onderdelen falen. En, om de continuïteit te waarborgen wordt er heel wat ‘redunancy’ ingebakken. Als een onderdeel faalt, dan gaan we niet repareren of zoeken naar de fout, we plaatsen er -geautomatiseerd – een ander onderdeel in. Het is een beetje het ‘cattle vs pet’ gedachte: Heb je één huisdiertje, dan zal je het met zorg en liefde omgeven, mocht het per ongeluk ziek worden. Heb je een veestapel van duizenden, dan zal er een paar zijn die het niet redden, maar daar ga je niet meer veel tijd en moeite instoppen. De grote hoeveelheden computers in Cloud datacenters is cattle. Gaan ze stuk, dan wordt de plek ingenomen door een ander, we gaan niet zoeken of repareren. Al met al zijn datacenters enorme energie slurpers geworden.

Er is een alternatief

IBM Z is juist vanuit een totaal andere gedachte ontwikkeld; er mag niets kapotgaan en is door-en-door geoptimaliseerd. Weinig systemen gaan zuiniger met energie en milieu om. Zo is het systeem ontworpen om met 100% processorbelasting te werken. Elke x86 server begint te sputteren bij 40% belasting en bij 50 tot 60% komt het vaak krakend tot stilstand. Virtualisatie, uitgevonden door IBM in 1967(!), zit bij IBM Z ingebakken in de processoren en dit, in combinatie met de mogelijkheid om de CPU 100% te belasten, maakt het een uitstekende plek om letterlijk 1000-den servers te virtualiseren.

Dit allemaal in één kast die weliswaar een paar duizend Watt uit het stopcontact haalt, maar per server is dat zeer beperkt. Een beetje knap mainframe pakt ongeveer 25 KWatt uit het energienet, maar als je bedenkt dat je er ook minimaal 5000 virtuele servers op kan laten draaien, is dat slechts 5 Watt per server. Mijn laptop neemt iets van 60 Watt op en zelfs mijn iPad aan de lader gaat hier ver overheen.

Het maakt een IBM Z – met afstand – de groenste server, qua energieverbruik, maar ook nog eens vanuit een duurzaamheidsgedachte. Er vallen niet om de haverklap onderdelen uit, die allemaal hun eigen CO₂ footprint hebben (fabriceren, opslaan, verschepen, verbruik, vernietigen). En ondanks dat het mainframe het image heeft oud en stoffig te zijn, kan deze groene reus ook gewoon Linux, Dockers, Node.js, Kubernetes, JAVA en alle andere moderne zaken draaien. Eigenlijk is IBM Z samen te vatten als een Moderne Groene Reus met meer dan 50 jaar ervaring.

Deze blog is een initiatief van het “IBM Z schrijverscollectief”, bestaande uit Patrick Kingma en Frank van der Wal, ondersteund door Olaf Bleekemolen, en creëert een nieuwe, frisse blik op het IBM Z platform.

Abonneer je op deze blog-site en deel deze content op je eigen Social Media als je het interessant vind. Ook bloggen? Vloggen? Of op een andere manier IBM Z over het voetlicht brengen?  Neem contact op met Olaf!