Cybercriminaliteit is meer dan James Bondfictie

Share this post:

Het gebruik van intelligente software is niet enkel voor James Bond, maar ook voor bedrijven en overheden cruciaal in de strijd tegen cybercriminaliteit

50 jaar lang heeft de technologie, met de hulp van Q, Bond ondersteund. De eerste GPS in de Aston Martin in “Goldfinger”, de laserhorloge in “Never say never again”, de auto die met een app (toen al ) bestuurd kon worden in “Tomorrow never dies”, etc. Met “Skyfall” start Bond een nieuw hoofdstuk. Ongegeneerd vraagt de nieuwe Q of er wel plek is voor figuren als Bond in deze gedigitaliseerde wereld. Ja, er is nog een plek voor Bond, maar dit maal staat hij ten dienste van de technologie.

Cyberterrorisme zoals geportretteerd in “Skyfall” is niet onrealistisch. Vandaag zien bedrijven en overheden zichzelf haast dagelijks geconfronteerd met doelgerichte aanvallen van hackers. Je hebt “hacktivisten”, organisaties zoals Anonymous, die informatiesystemen van invloedrijke overheden en bedrijven hacken om de aandacht te vestigen op hun politiek of sociaal engagement. An-sich zijn deze organisatie vrij onschuldig. Het echte gevaar komt van de organisaties die van cybercriminaliteit “big business” hebben gemaakt. En dat zijn niet altijd malafide familiale organisaties.

Net zoals er kampen zijn waar terroristen worden opgeleid om aanslagen te plegen, bestaan er ook hackerfarms, waar IT’ers worden opgeleid om cyberaanvallen uit te voeren. Vaak zijn deze kweekboerderijen door een staat gefinancierd en worden de farms daadwerkelijk als wapen ingezet. Voorlopig blijft het bij (industriële) spionage, maar in een gedigitaliseerde wereld waar haast alles is uitgerust met sensoren en procesoren, kan een gerichte cyberaanval behoorlijk wat chaos veroorzaken.

Een moderne middenklasser vandaag heeft meer elektronica onder de motorkap dan een straaljager. Het starten van de wagen genereert al meer data dat het hele Apollo-11-programma. Stel nu dat je via een hack al die systemen op die wagens opdracht geeft om op die bepaalde dag op dat uur stil te vallen. Of je hackt een elektriciteitscentrale en geeft ze opdracht om stil te vallen op het moment dat er een piekvraag naar energie is ? Dit begint al meer op een Bondfilm te lijken, niet ?

Veiligheid van informatiesystemen wordt almaar belangrijker. Dat blijkt ook uit de prioriteiten van de NAVO. Ze behandelt potentiële cyberaanvallen vandaag volgens hetzelfde protocol als land-, zee-, en luchtaanvallen. Hackers kunnen staten en hun economieën verwonden door cruciale gegevens in geheime databases aan te passen of te beschadigen. Het is daarom belangrijk dat we dergelijke aanvallen voortijdig kunnen voorspellen en voorkomen. De Security Operation Centers van IBM zien dagelijks miljarden security-incidenten. Dankzij technologie als “advanced analytics” kan IBM op enkele uren tijd patronen en trends ontdekken in die ongestructureerde data en internetactiviteiten en worden er preventieve acties opgestart. Gemiddeld zijn er 100 gevaarlijke inbreuken op vertrouwelijke gegevens per dag. Het beschermen daarvan is een van de grootste uitdagingen van de 21^ste eeuw.

Maar ook op het terrein van de fysieke criminaliteit kunnen analytics gebruikt worden om te voorspellen en te voorkomen. Door real-time data te analyseren en te correleren met historische gegevens, kunnen criminele activiteiten voorspeld worden en kan de politie zeer gericht ingrijpen.

Bond hoeft dus niet meer de wereld rond te hoppen op zoek naar de slechterik, die hij dan vervolgens met de hulp van Q’s technologische snufjes kan uitschakelen. Q zal hem perfect kunnen voorspellen wat er gaat gebeuren, waar de dader zich bevindt en hoe hij die vanop afstand het best kan uitschakelen. Bond’s ecologische voetafdruk kan er alleen maar beter op worden.